Hugdettur

Var ekkert skrifað í kvöld.

Enn eitt haustið stefnir í að dregin verði saman yfirvinnan hjá okkar manni. Það þykir mér raunar ekki svo með öllu illt því þá gefst betri tími til tómstunda. Þegar unnið er til kl. 18 alla daga verður oft lítið úr verki að kvöldi. Að vera kominn heim uppúr kl. 16 skapar mun meira svigrúm til góðra verka. Nú stendur fyrir dyrum síðasta ferð Húsbílafélagsins þetta sumarið og að henni lokinni tekur við vinna við að gera bílinn vetrarkláran og koma honum í geymslu. Hann mun ekki sjá til sólar fyrr en ferming miðbarnsins verður afstaðin næsta vor. Ég varð illa úti með gamla bílinn sl. vetur vegna músagangs í vetrargeymslunni og skemmda sem þær ollu. Þess vegna verða engar dýnur né sessur hafðar í þessum bíl í vetur.
Ég hef ákveðið tvennt fyrir næstu helgi: (a) Vilji konan koma með (sem er að venju ólíklegt) förum við af stað um hádegisbil á laugard. og beint í Þjórsárver.Höldum þar kyrru fyrir í hópnum fram á sunnudag. Eða (b) Verði konan ófáanleg svona langt frá Smáralindinni fer ég líklega af stað eftir vinnu á föstudag og renni beint að Skógum eða Vík. Rölti uppá Dyrhólaey á laugard.morgun og verð svo kominn í Þjórsárver nákvæmlega á þeim tíma sem mér dettur í hug. Kærar þakkir.

Þegar þaðan kom var veðrið orðið fínt en of seint að leggja af stað út nes til að vera kominn heim á guðlegum tíma. Fór því Vatnaleiðina til baka (enn eitt afrekið í vegagerð á svæðinu) og beint niður í Borgarfjörð. Þangað var þá komið veðrið úr Stykkishólmi frá kvöldinu áður. Hélt samt uppeftir og yfir gömlu Hvítárbrúna suður yfir. Síðan upp sveitir og upp í Flókadal. Þangað hef ég lengi ætlað mér en ekki orðið fyrr en nú. Það er alltaf dálítið sérstakt að bera saman sveitabæi því hirðan,viðhaldið og umgengnin er svo gerólík. Auk þess gef ég því alltaf auga hvort ekki leynist hræ af Coaster bakatil því nú er ekki lengur rétt út höndin eftir varahlutum i þessa gömlu bíla. Eftir Flókadalinn lá leiðinn eftir hefðbundnum slóðum niður í Borgarnes í hefðbundinn Hyrnuís. Beint þaðan suður og fylgdist á leiðinni ítrekað með sýnikennslu í glæpsamlegum framúrakstri. Það er stundum eins og íslenskir ökumenn hafi aldrei heyrt um umferðarreglur eða -slys. Slapp heill heim enn einu sinni. Náði í restina á afmælisveislu og síðan formúlunni í húsbóndastólnum. Takk fyrir helgina!

Fór úr borginni áleiðis í Hólminn í fínu veðri um hádegi í gær. Veðrið hélst upp á Mýrar en þar tók við þokusuddi og er ofar dró,hvassviðri. Frá Vegamótum að sjá upp á Vatnaleiðina var fýluveður.Var búinn að taka eftir að frá miðjum Mýrum séð var bjart og gott veður í uppsveitum Borgarfj. Var að hugsa um að snúa við þar og fara hringinn um Skarðshamar, sem ég hef aldrei farið, en ákvað samt að halda upphafl. áætlun. Veðrið á Vatnaleiðinni var ömurlegt og þegar norður fyrir kom var hávaðarok. Innundir Gríshóli var ég nærri fokinn útaf, munaði aðeins hársbreidd. Er að verða dálítið leiður á þessum hliðarsviptingum í bílnum, hann virðist vera það svagur á fjöðrum að hann leggst bókstaflega á hliðina í hviðum og rífur í stýrið eftir því.Slapp samt niður í Hólminn.Heimsótti gamla kunningja og horfði á tímatökuna í formúlunni í bílnum. Var reyndar orðinn knappur með rafmagn á aukarafkerfinu en slapp. Lagði bílnum uppi við kirkju og gisti þar því vegna roks var ekki viðlit að halda áfram út nes. Var reyndar mjög hvasst í nótt en lægði undir morgun.Eftir morgunkaffi hjá Löllu og Gulla var farið í sundlaugina(og pottana).

Þá datt mér eitt í hug: Vegagerðin hefur verið að skila okkur stórkostlegum vegabótum víða um land og kannski aldrei of oft nefnt. Nú er unnið í Djúpvegi í Hestfirði og síðar í sama áfanga verður farið í Skötufjörð vestanverðan. Það sem búið er að gera í Djúpinu á tiltölulega stuttum tíma er hreint kraftaverk að mínu mati. Ég er vel kunnugur fyrstu skrefunum í vegtengingunni Ísafjörður-Reykjavík um Djúp og síðar Ífj.-Hólmavík. Ég þurfti áður en vegurinn kom að flytja bílinn minn með Fagranesinu inn í Djúp til að komast af kjálkanum. Þessi vegur er mikið mannvirki og hefur verið erfiður í viðhaldi - Langir flutningar með tæki að og frá ef eitthvað átti að gera. Nú er komið bundið slitlag á stóran hluta vegarins og hann mokaður að vetri af vörubílum með snjótönn. Líklega einhver fljótlegasta mokstursaðferð sem til er, svo lengi sem ekki snjóar því meira eða illviðri hamla ekki allri umferð. Þegar þessum kafla sem nú er í uppbyggingu lýkur munum við aka á bundnu slitlagi frá miðjum Mjóafirði (innan Látra) og til Bolungarvíkur og Þingeyrar. Mér finnst þetta hreint lyginni líkast. Hjá Vegagerðinni mega menn vera stoltir. (og við einnig af okkar mönnum)

Helgi í nánd. Snæfellsnesið kannski ekkert sérlega spennandi vegna slakrar veðurspár. Finnst þeir hefðu getað gert betur við okkur húsbílaeigendur svona í lok vertíðar. Allavega má fara beint í Stykkishólm og slaka aðeins á þar. Alltaf gaman að koma í Hólminn og yfirleitt uppgötvar maður í hverri ferð eitthvað nýtt við þennan fallega bæ. Tek stefnuna þangað á laugardagsmorgun.
Las í fréttum að Jón Guðbjartar útgerðarmaður í Bolungarvík er búinn að auglýsa allt sitt á staðnum til sölu og ætlar að flytja burt vegna stuðnings bæjaryfirvalda við kröfu um línuívilnun smábáta. Jón gerir út togbátinn Gunnbjörn (áður Haukur Böðvarsson) og mér vitanlega hefur hann varla landað sporði til vinnslu í Bolungavík frá upphafi. Eftirsjáin væri því aðallega í gjöldum til sveitarfélagsins en varla í töpum störfum í landi. Jón er skarpgreindur maður og skýr en nokkuð skapstór og skoðanafastur. Tek fram að hann er ekki Bolvíkingur heldur Ísfirðingur, sonur Guðbjartar Jónssonar skipstjóra og seglasaumara.

HEIM - OG HEIM AFTUR Úr borginni kl 9 í morgun. Í Búðardal 10.30. Kaffi og samloka. Við Kollabúðir 11.37. Við vegamótin Steingr.fj.heiði/Þorskafj.heiði. 12.15. Á Ísafirði 14.30. Í flug kl 17.30. Lent í Reykjavík 18.05. Sem sagt: afar heppnir með veður og færð. Smávegis krapahröngl á Þorskafj.heiði en annars þurrt og fínt. Nýju nagladekkin reyndust ekki endilega nauðsynleg en veittu öryggi engu að síður. Gamli maðurinn orðinn þreyttur við komuna vestur enda stíft ekið. Veðrið heima (vestra): sól, logn og þokkalega hlýtt. Fallegt Ísafjarðarveður að venju. Veðrið hér (við komu úr flugvél): vindsperringur og rigningarsuddi. Skítaveður. Hundfúll útaf helgarspánni. Rigning og vestangarri á laugardag en illskárra á sunnudag. Er ferðin á Snæfellsnesið í uppnámi???????

ENN Á FARALDSFÆTI....og enn er Ísafjörður fyrir stafni. Fer í fyrramálið kl 9 með gamla manninn akandi vestur. Flýg síðan kl. 17.30 suður aftur. Vona að færðin bregðist ekki en talsvert hefur snjóað fyrir vestan. Settum bílinn á ný nagladekk í dag. Kveðja........

Framhald Þorði ekki að láta bílinn ganga til hita vegna lítilla olíubirgða. Hafði samt lagt spölkorn frá öðrum í þeim tilgangi. Fór í flíspeysuna og aftur að sofa. Svaf eins og ungabarn til kl 07. Vaknaði við hávaðarok. Lá undir feldi og hlustaði á útvarpið fram eftir morgni en ákvað svo að tími væri kominn á morgunmat. Jógúrt og meira brauð. Kaffi (sem var enn ótrúlega volgt) og kex á eftir. Dólaði af stað um hálfellefu áleiðis vestur Leirársveitina og niður á Akranes. Þar var ekkert vandamál að fá olíu. Nýtti mér göngin á heimleiðinni. Er að hugsa um Snæfellsnesið um næstu helgi ef vel viðrar. Hver síðastur að nýta sumarið. Vona allavega að veðrið verði betra í Þjórsárveri. Þakka samferðafólki fyrir mig.

FRAMHALD Rétt áður en kom að afleggjaranum upp að Tungu lenti ég í öldu í malbikinu. Við slíkar aðstæður kastar bíllinn framendanum upp í loftið. Því miður fékk ég snarpa hviðu á bílstj. hliðina á sama augnabliki. Bíllinn kastaði framendanum út í kant og ég mátti beita alefli til að ná þessum þrjúþúsundeitthundraðog tuttugu kílóum af járni plús farangur inn á veginn aftur. Einhversstaðar undan bílnum kom hár smellur en sem betur fer virtist ekkert að. Sennilega bara vindingur í framfjöðrum. Kom að Tungu um kl.18. Hreykinn með nýja loftnetið dró ég fram sjónvarpið og kveikti. Engin mynd, bara snjór í svo miklu magni að Grétar Þóris í Bláfjöllum hefði orðið grænn af öfund. Slökkti. Sneri mér að útvarpinu. Það var betra. Fór út að kanna aðstæður. Tveir heitir pottar. Það var langt síðan þeir voru heitir. Eða hreinir. Var að hugsa um að renna fyrir fisk í þeim sem var betur gróinn en taldi of hvasst. Var líka of hvasst til að grilla svo kvöldmaturinn samanstóð af skyri og brauði. Kaffi á eftir. Kveikti upp í miðstöðinni. Kveikti líka á einu sprittkerti. Ferðabækurnar ásamt írskri þjóðlaga-og pöbbatónlist frá The Evergreens og Sean O'Neill og fingurbjörg af Bristol Cream fullkomnuðu kvöldið. Fór sáttur í háttinn. Vaknaði um kl. 01.30 og var kalt á nefbroddinum. Eitthvað var að. Gasið var búið. Sami 11 kg. kúturinn í allt sumar. Þá veit ég hvað hann endist.

TUNGA m.m. Okkur tókst að loka gámnum um miðjan dag á laugardag. Þá var næst að drífa sig í­ sturtu, henda sænginni út í­ bíl og af stað! Fyrri haustferð Húsbí­lafélagsins í­ gangi. Kom við í­ Bónus til að nesta en gaf mér ekki tí­ma til að taka olí­u v/ biðraðar á Orkunni. Þeysti ( þeysti? á Coaster?) Ókei, lagði af stað og ákvað að aka Hvalfjörðinn og taka olí­u í­ Ferstiklu. Það hafði gránað í­ kanta inni við Brynjudal og innúr og var hávaðarok og á stundum haglél. Stoppaði við Ferstiklu til að tanka og vegna tillitssemi við bensí­ntittinn á staðnum snéri ég bí­lnum og hafði dæluna í­ skjóli. Beið og vonaði að einhver léti sjá¡ sig. Ekkert gerðist. Sá allt í­ einu skilti: Sjálfsafgreiðsla - 2kr. Auðvitað! Ég átti að dæla sjálfur. Í úlpuna ,á með vinnuvettlingana og út að dæla. Stóð eins og auli með byssuna í­ tanknum en ekkert gerðist- fékk ekkert lí­f í­ dæluna. Enn hávaðarok og rigning. Allir dánir innandyra. Samt einhverjir að borða. Kannski var bensíntitturinn einn af þeim. Lá ekkert á að kveikja á dælunni. Ég varð reiður og kastaði helví­tis byssunni í­ slíðrið og bað í­ hljóði alla bensí­ntitti fara í neðra sem snarast. Ók í­ burtu.

ENDALAUS BARÁTTA Öll kvöld vikunnar hafa farið í að pakka búslóð pabbamíns og búa til flutnings. Nú í kvöld var megninu komið fyrir í gámi. Afgangnum verður vonandi lokið í fyrramálið ef veður leyfir. Síðan verður gámurinn sendur til Ísafjarðar með skipi en þar hyggst sá gamli eyða ævikvöldinu. Skiljanleg ákvörðun manns sem hefur alið allan sinn aldur vestur við Djúp og flutti einungis suður til að dvelja í nágrenni við öflugri heilbrigðisþjónustu vegna veikinda mömmu. Hún hefur nú lokið sinni vist, var jarðsett á Ísafirði og því liggur leiðin heim á ný. Pabbi minn er orðinn þreyttur maður enda 83 ára gamall, búinn að missa maka og orðinn einn. Gríðarleg viðbrigði.
Eftir að pökkun og frágangi lýkur á morgun er ætlunin að fara á ferðabílnum að Tungu í Svínadal ef veður leyfir og taka því rólega fram á sunnudag. Góða nótt.

VIÐBÓT Auðvitað get ég lánað bókina ef einhver vill þiggja.

ALLIR TIL BERJA! Á heimasíðu félaga minna norðan heiða,
Flakkara, (www.husbilar.is) er tekið fram á forsíðu að berjaferðin sé næst. Berjaferðin var reyndar farin um mánaðamótin síðustu! Það er dálítið hæg uppfærslan á síðunni enda trúlega mikið að gera hjá Garðari í nýju starfi. Samt vönduð síða ,vert að nefna það sem vel er gert
Barst í hendur í dag ákaflega merkileg bók. Það var ársrit Sögufélags Ísfirðinga frá 1999. Meginefni bókarinnar er ritað af Friðþóri Eydal, upplýsingafulltrúa varnarliðsins og er um radarstöðina á Skorum, í daglegu tali Straumnesfjalli. Margar myndir prýða kaflann og er umfjöllunin ákaflega vönduð eins og við mátti búast af fyrri verkum Friðþórs. Þessi ratsjárstöð er í mínum huga merkilegri en aðrar fyrir þær sakir aðallega að faðir minn starfaði þar nokkur ár við byggingu hennar. Hann á nokkrar af þeim myndum er kaflanum fylgja. Auk þess var þessi stöð aðeins steinsnar frá minni heimabyggð. Bendi þeim sem áhuga hafa fyrir þessu efni á að verða sér úti um þessa bók á bókasafni. (og hafa með sér að Tungu). Góða nótt.

AÐ FINNA BARNIÐ Í SÉR Vinnnustaðurinn er tiltölulega fámennur. Samt hafa menn ótrúlega mismunandi skoðanir á því hvernig stilla á útvarpið. Meðan sumir kjósa Rás 2 eða Bylgjuna kjósa aðrir tónlistarstöðvar með Hiphop eða þungarokki. Svo rammt hefur kveðið að þessum ágreiningi að þegjandi samkomulag hefur nú verið í gildi um hríð - það er einfaldlega slökkt á útvarpinu.
Í morgun bar hinsvegar nýrra við. Inn á gólf til okkar kom bifreið með útvarp í gangi og nýr tónn hljómaði. Svo vel féll þessi tónlist í kramið hjá vinnufélögunum að fljótlega voru flestir farnir að syngja með. Þessi magnaða útvarpsrás reyndist vera Barnarásin. Ekki að spyrja að - dúndurstuð á vinnustaðnum og trúlega fundin stöð sem allir geta sætt sig við. (fannst reyndar vanta fréttir öðru hvoru en líklega er markhópur stöðvarinnar ekki fréttasækið fólk)
Þetta leiddi hugann að Stikluþætti sem ég sá eitt sinn fyrir löngu. Þar var Ómar Ragnarsson norður í Hrísey að heimsækja Árna Tryggvason. Árni kvaðst einmitt hafa verið að leita að barninu í sér en ekki fundið. Á þessum tíma var Árni milli báta, hafði nýverið selt sinn og var með annan í láni. Hvort sem það að vera ekki að öllu leyti sinn eigin herra eða eitthvað annað olli því að honum gekk svo illa að finna barnið í sér veit ég ekki en man þó að í lok þáttarins tjáði Ómar áhorfendum að fljótlega eftir að þátturinn var gerður hefði Árni verið komin á nýjan bát og hefði fundið barnið í sér - í kjölfarið væntanlega. Þetta þekki ég nefnilega af eigin raun. Sjaldan hefur maður komist nær upprunanum en með færarúllu við borðstokkinn á eigin trillu vestur við Ísafjarðardjúp.

Fyrir utan það að inni í miðju lagi kemur langdregið :AAAAAAAAAAAA JEEEEAAHHH sem eflaust hefur fengið Vilhjálm sáluga til að snúa sér við í gröfinni.

FLEIRI GÚMMÍSTÍGVÉL Vilhjálmur Vilhjálmsson söngvari ( ég hreint þoli ekki þegar ungt útvarpsfólk kallar hann Villa Vill.) söng á sínum tíma gullfallegt lag sem heitir "Bíddu pabbi". Flutningurinn var snilldarlegur eins og von var. Fyrir nokkrum árum söng hljómsveitin Sóldögg (eða a.m.k. söngvari hennar) þetta lag inn á einhverja plötu. Þessi útgaáfa hefur verið spiluð talsvert í útvarpi og ég verð að lýsa þeirri skoðun minni að þarna hafi verr verið farið en heima setið. Fyrir utan það að Beggi söngvari hefur frekar grófa rödd sem tæplega hæfir þessu lagi þá er rangt farið með textann. Hver heilvita maður sem eitthvað vit hefur á stuðlum og höfuðstöfum í bragfræði ætti að átta sig á línunum "Ég staðar nam og starð´á dóttur mína/ sem þar stautaði til mín svo hýr á brá..... o.s.frv. (st-st-st) En nei, Sóldögg datt á rassinn og skildi ekki þessa hendingu. Útkoman: .......sem þar skautaði til mín.....! Hvur djö. Aldrei datt mér í hug að barnið hefði getað elt pabba sinn á skautum! En eins og kerlingin sagði: Svo lengist lærið sem lífið.

FLEIRI UMMÆLI: Í þætti á einhverri útvarpsstöðinni nú fyrir helgina var verið að fjalla um væntanlega "IDOL" söngkeppni á Stöð 2. Hlustendur fengu m.a. að heyra ófagurt tóndæmi frá einum keppanda. Í framhaldi var verið að tala um misjafna hæfileika (og ástand) keppenda og þá féllu þessi fleygu orð: " það var náttúrlega alveg ljóst að ekki gengu allir heilir....í vitið"

..........jamm

GUÐRÚN,ELLÝ og GÚMMÍSTÍGVÉL. Ég hlusta mikið á Íslensku stöðina FM 91,9. Þar er stundum spilað lag sem Guðrún Gunnarsdóttir syngur og heitir Hugsaðu heim. Þetta lag söng Ellý Vilhjálms á plötu fyrir mörgum árum. Nýlega áskotnaðist mér platan sem Ellý söng þetta lag inná ( SG-142 frá 1981) Verð að segja mína skoðun hreint út: Að heyra hana Guðrúnu syngja lagið er hreinlega eins og að horfa á suður-ameríska dansa dansaða á gúmmístígvélum. Það er alls ekki sama hvernig farið er með þessi gömlu, fallegu lög og engum til sóma þegar böðlast er í gegnum þau á þennan hátt. Guðrún Gunnarsdóttir er að sönnu ágæt söngkona og hefur skilað sínu með sóma hingað til en hún er bara engin Ellý.

UMMÆLI: Þegar Jónsi hefur lokið við að syngja sig í gegnum söngleikinn (GREASE) stekkur hann beint á ball með hljómsveitinni Í svörtum fötum á Players í Kópavogi: " Við erum búnir að spila mjög oft á Players. Staðurinn er í einu stærsta úthverfi Reykjavíkur og er frábærlega vel staðsettur. (Jónsi, 'I svörtum fötum, Fréttablaðið 12/9 bls. 34)
Þá vitum við hvar og hvað Kópavogur er!

Hugdetta Á sama tíma og menn kenna einbreiðum brúm úti á landi um flesta þá árekstra sem við þær verða (eða á þeim) og vilja tvöfalda allar brýr sem enn eru ein akrein, amk. á þjóðvegi eitt, hamast menn við að þrengja götur í þéttbýli og fjölga umferðareyjum um allan helming. Ökuhraðinn í þéttbýli er þó í reynd lítið minni en víða úti á landi, eða 75-90 km/klst. Ég nefni sem dæmi Reykjavíkurveginn í Hafnarfirði frá Arnarhrauni og í suðvestur þar sem þröng gata var þrengd enn frekar með eyju í miðjunni. Út frá hverju skyldu svona hönnunarhugmyndir spretta?
Mig langar að nefna eitt dæmi um hegðun ökumanns við einbreiða brú. Ég var að koma frá Akureyri í fyrrahaust og ók niður af Öxnadalsheiðinni um Norðurárdal. Þarna eru nokkrar mjóar brýr, kyrfilega merktar með blikkljósum ofl. Þetta var í dagsbirtu. 'A undan mér var tvennt í fólksbíl og fyrir aftan mig var Landrover Discovery jeppi, sem hafði nálgast mig á mikilli ferð og fór umsvifalaust framúr mér. Tiltölulega stutt bil var milli okkar allra þegar fremsti bíllinn kom að einbreiðri brú þar sem hallaði upp hins vegar (á móti okkur). Niður þann halla kom stór rúta frá Teiti Jónassyni. Ökumaður hennar hægði mikið á ferð enda aðstaðan þröng. Ökumaður fólksbílsins stöðvaði til hliðar við brúarsporðinn, í því skyni að hleypa rútunni yfir. Þar með stöðvaði einnig Landroverinn og ég aftastur á húsbílnum. Þegar öll lestin var stöðvuð og rútan lögð af stað áleiðis inn á brúna fékk ökumaður Landroverjeppans snilldarhugmynd- Hann gaf hressilega í, reif sig útúr röðinni og inn á brúna á móti rútunni. Hann notaði greinilega öll hestöflin og með því að rútan snarbremsaði við brúarsporðinn hafði hann nákvæmlega eina bílbreidd til að sleppa á milli framendans á rútunni og brúarhandriðsins. Þarna var enginn unglingur á ferðinni heldur par um þrítugt, á að giska. Hefði þarna orðið árekstur, ætli einbreiðu brúnni hefði ekki verið kennt um?

Skrapp á fjörðinn fríða á laugardaginn síðasta. Tilgangurinn að ferja bíl gamla mannsins, pabba (og hann með) til borgarinnar eftir sumardvöl vestra. Þetta er ákaflega ljúft skylduverk sem því miður sér nú fyrir endann á þar sem hann kemur nú suður í þeim eina tilgangi að pakka sinni búslóð og flytjast búferlum vestur. Þ.a.l. á ég trúlega aðeins eina ferð eftir, sumsé að aka vestur aftur eftir nokkrar vikur með þann gamla og glerdótið. Ekki sveik veðrið á Ísafirði, stafalogn á pollinum og alla leið útfyrir Hnífsdalinn. Þar utanvið létt ylgja, varla til að hrella nokkurn mann á ferð um Djúpið. Því miður varði viðdvölin aðeins u.þ.b. 2 klst, flogið vestur að morgni og ekið af stað til Rvk. um kl 11. Djúpvegurinn ágætur enda orðinn malbikaður að mestu leyti og enn unnið að frekari framkvæmdum. Fórum Þorskafjarðarheiði, sem enn býr að lagfæringum frá því fyrir Landsmót og var því prýðileg yfirferðar.Höfðum stutta viðdvöl og kaffipásu á Reykhólum. Renndum spottann bak við Sauðafell í Dölum, falleg bæjaleið sem vert er að skoða. Brattabrekka er hreint engin brekka lengur en ég missti samt töluna á öllum hlykkjunum á nýja veginum sunnanverðum. Fór þessa leið um daginn á húsbílnum en tók þá ekkert eftir hlykkjunum enda mun hægari yfirferð. Þegar ekið er á 90 - 110 km hraða hefur maður hins vegar nóg að gera við stýrið. Komum til Rvk. um kl 18.30, vel í tæka tíð fyrir Ljósanóttina í Keflavík. Þar sem enginn í fjölskyldunni nema ég nennti að gista var ákveðið að fara suðureftir á fjölsk.bílnum. Veðrið slapp, þrátt fyrir töluvert hvassan vind og úrkomu. Besta skemmtun!